Köpeklerde TRİCHOPHYTOSİS ( MANTAR ) Hastalığı
Trichophytosis, köpeklerde görülen bir mantar enfeksiyonudur ve genellikle T. mentagrophytes ve M. canis gibi dermatofit mantarları tarafından tetiklenir. Bu enfeksiyon, ciltte kaşıntı, döküntü ve tüy dökülmesi gibi belirtilere yol açar. Köpeklerin bağışıklık sistemi zayıf olduğunda veya hijyen koşulları yetersiz olduğunda bu hastalığın riski artar.
Belirtiler
- Ciltte kızarıklık ve iltihaplanma
- Dökülen tüyler ve kelliğe neden olan alanlar
- Kaşıntı ve rahatsızlık
- Dermatitte artış
Tedavi Yöntemleri
Trichophytosis tedavisi, enfeksiyonun yayılmasını önlemek ve belirtileri hafifletmek için önemlidir. Veteriner hekimler genellikle antifungal şampuanlar, kremler veya ağız yoluyla alınan ilaçlar önerir. Ayrıca, enfekte olmuş köpeklerin diğer evcil hayvanlarla ve insanlarla temasını sınırlamak da önerilmektedir.
Enfeksiyon, genellikle tedaviye iyi yanıt verir. Ancak, köpeğin sağlığını korumak için düzenli veteriner kontrolleri ve hijyenik önlemler almak büyük önem taşır.
Derinin yüzeysel mikotik enfeksiyonudur.
Hastalığın nedeni nedir?
Köpeklerde tricophytosis'e neden olabilen bir çok mantar türü vardır. Köpek ve kedilerde Microsporum canis , M.gypseum , Trichopyton mentagrophytes , M.felis en fazla görülen mantar türleridir.
Hastalığın gelişimi nasıldır?
Deriye ulaşan mantar 2 gün içerisinde kıl folliküllerine yerleşir ve kıllarla çoğalır. Kıl folliküllerinde yangısal bir ödem şekillenir. ikincil bakteriyel enfeksiyonların devreye girmesi sonucu kıl dökülmesine ve apse oluşumuna yol açan follikulitis şekillenir. Kıllar çabuk kırılır ve dökülür. Hastalığın tipik seyrinde mantarın yerleştiği yerde daire şeklinde bir yayılım görülür.
Her bulaşmada enfeksiyon söz konusu değildir. Vücut direnci düşük , iyi beslenememiş, depresyon ve stres durumu enfeksiyon oluşumunda etkin rol oynar. Hastalık daha çok genç hayvanlarda görülür.
Hastalık nasıl bulaşır?
Hastalık direk temas yolu ile veya mantar etkenleri ile enfekte
olan fırça, kafes gibi malzemelerle bulaşır. Enfekte uzun tüylü kediler çevresi
için enfeksiyon kaynağıdır. Ölü kıllar enfeksiyonu bulaştırmaz.
Hastalığın belirtileri nelerdir?
Çoğunlukla baş, kulak, yanak, kuyruk ve bacaklara yerleşir. Tipik olaylarda , sınırları belirgin yuvarlak veya oval, kızarık, kaşıntılı ve kılsız odaklar görülür. Kıllar kırılmıştır. Zamanla tüysüz alanlar genişler ve birbirleriyle birleşerek harita tarzında bir görünüm oluşur. Lezyonların merkezinde renk koyulaşması ve kepeklenme gözlenir ve genellikle kıllar yeniden çıkar.
Hastalık genellikle hızlı yayılma eğilimi gösterdiğinden erken müdahale edilmelidir.
Hastalığın tanısı ?
Hastalığın kesin tanısı laboratuvarda mantar izolasyonu ile yapılır. Deri biyopsisi tanıya yardımcı olur.
Hastalıktan korunma?
Hastalık daha çok, yaşam şartlarının veya beslenme düzeninin
kötü olduğu durumlarda ortaya çıkar. Bu nedenle beslenmeye her zaman olduğu
gibi özel bir dikkat gösterilmeli ve hayvanın eğer kötüyse yaşam şartları
iyileştirilmelidir.
Hayvanların barınakları ve kaldığı yerler ve kullanılan malzemeler dezenfekte
edilmelidir.
Hastalıkta Tedavi ve Sonuç ?
Tedaviye başlamadan önce kılların tıraş edilmesi gerekir. Yaygın mikozlarda fungusit bir preparatla banyo yaptırılır. Banyo bir hafta sonra tekrarlanır.
Lokal sağaltımda lezyonlu bölgelere antimikotik preparatlar 3-4
hafta süreyle sürülür.
Sistemik sağaltımda antifungal tablet preraratlar kullanılır.
Hayvanın tüm vücudu % 0.2′ lik Enilconazol etken maddeli antimikotik solüsyonla sprey veya sünger ile sürülerek 3 gün arayla 3 – 4 uygulama yapılır.
Son zamanlarda geliştirilen mantar aşıları da tedavide yardımcı
olurlar.
Hastalık kronik bir hale geldiğinde yıllarca sürebilir. Bu nedenle bu tür
vakalarda erken müdahale önemlidir.
Bazı mantar türlerinin insanlara bulaşabileceğini unutmamak gerekir.